تفاوت‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری

عموماً فعالان بازارهای مالی، خصوصاً بازار سرمایه، به دودسته تقسیم می‌شوند: معامله‌گرها (به انگلیسی: Traders) و سرمایه‌گذارها (به انگلیسی: Investors). هر دو گروه در بازارهای مالی فعالیت می‌کنند و به مبادله سهام، ارز، کامودیتی، اوراق قرضه و دیگر دارایی‌ها می‌پردازند. شاید معامله‌گرها و سرمایه‌گذارها از این نظر به هم شبیه باشند، اما استراتژی‌ و تاکتیک‌های آن‌ها با یکدیگر بسیار متفاوت است. در این بخش از آموزش‌های ویتارو، قصد داریم به تفاوت‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری بپردازیم و دریابیم، روش کدام‌یک از آن‌ها برای ما مناسب‌تر است.

تعریف معامله‌گر و سرمایه‌گذار

اگر تنها به تعریف تحت‌اللفظی معامله‌گر و سرمایه‌گذار اتکا کنی، احتمالاً نمی‌توانی به تفاوت‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری پی ببری. سرمایه‌‌گذار کسی است که سرمایه‌اش را به امید کسب سود بیشتر در آینده خرج می‌کند و معامله‌گر کسی است که به مبادله دارایی‌ها می‌پردازد. این تعاریف چندان دقیق نیستند و نمی‌توانند فرق میان این دو گروه را به ما نشان دهند.

بااینکه ازنظر فنی تعریف دقیقی برای بیان تفاوت‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری وجود ندارد؛ اما رویکرد و روش آن‌ها برای کسب درآمد از بازارهای مالی بسیار متفاوت است. هر فردی با توجه به مسائل روانشناسی و شخصیت درونی خود، انتخاب می‌کند که سرمایه‌گذار یا معامله‌گر باشد.

تفاوت‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری

معامله‌گرها و سرمایه‌گذارها به‌طورکلی در سه حوزه با یکدیگر تفاوت دارند: بازه زمانی، نوع فعالیت و مدیریت ریسک. حال ما به بررسی هرکدام از این تفاوت‌ها می‌پردازیم.

بازه زمانی

از نخستین تفاوت‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری می‌توان به بازه زمانی هدفشان اشاره کرد. معامله‌گرها معمولاً به بازار به‌عنوان مکانی برای کسب سودهای سریع، کوچک و کوتاه‌مدتی نگاه می‌کنند. آن‌ها همیشه به دنبال این هستند که بیشترین سود را از یک معامله کسب کنند تا بتوانند این عمل را به‌دفعات تکرار نمایند.

انجام معاملات زیاد به هدف کسب سودهای کوچک اما سریع، باعث شده که معامله‌گرها در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت‌تری نسبت به سرمایه‌گذارها فعالیت کنند.

همانند معامله‌گرها، سرمایه‌گذارها نیز روش‌هایی برای زمان خرید دارایی موردنظرشان دارند. این تصمیم معمولاً با بررسی فاکتورهای دخیل در سلامت کلی شرکت، مانند گزارش‌های فصلی، سود نقدی، صورت‌های مالی و ترازنامه صورت می‌پذیرد. به بررسی و تحلیل متغیرهای دخیل در ارزش ذاتی یک دارایی، تحلیل بنیادی یا فاندامنتال (به انگلیسی: Fundamental Analysis) می‌گویند.

سرمایه‌گذارها برخلاف معامله‌گرها، معمولاً برنامه‌ای برای خروج از یک سهام یا دیگر دارایی‌ها در قیمتی خاص ندارند. اتفاقاً ریزش قیمتی برای یک سرمایه‌گذار خوشحال‌کننده است؛ زیرا می‌تواند سهام باارزش موردنظرش را، باقیمت پایین‌تری خریداری نماید.

نوع فعالیت

دومین مورد از تفاوت‌‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری نوع فعالیت آن‌هاست. سطوح فعالیتی معامله‌گرها با سرمایه‌گذارها متفاوت است. نوع فعالیت به معنای ابزارهای مورداستفاده آن‌ها برای تحلیل و آنالیز بازارها است. یک معامله‌گر باید بداند که چه زمانی وارد یک معامله و از آن خارج شود.

معامله‌گرها با خواندن و تحلیل نمودارها نقاط ورود و خروج یک معامله را تعیین می‌کنند. به خواندن و تحلیل نمودارها، آنالیز تکنیکال (به انگلیسی: Technical Analysis) می‌گویند.

میزان فعالیت سرمایه‌گذارها در مقایسه با معامله‌گرها بسیار ضعیف‌تر است. آن‌ها کمتر به مبادله سهام و دیگر دارایی‌ها می‌پردازند و بیشتر فعالیت آن‌ها، به خرید دارایی جدید درگذر زمان اختصاص می‌یابد. درواقع، خیلی از سرمایه‌گذارها به هدف نگه‌داری ابدی، سهام شرکت‌ها را خریداری می‌کنند. این یعنی، آن‌ها هیچ برنامه‌ای برای فروش دارایی خود ندارند و قصد دارند تا آخر عمر آن را نگه‌داری کنند.

سرمایه‌گذارها علاقه زیادی به سود سهام (به انگلیسی: Dividend) و دریافت سالانه سود نقدی دارند و مایل هستند قیمت سهامشان با گذر زمان به‌صورت عظیمی رشد کند. این طرز تفکر باعث شده که استراتژی سرمایه‌گذارها نسبت به معامله‌گرها بسیار بلندمدت‌تر باشد.

مدیریت ریسک

سومین و آخرین مورد از تفاوت‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری در مدیریت ریسک است. معامله‌گرها ریسک را در احتمال موفقیت هر معامله می‌بینند. معامله‌گرها معمولاً از روش‌هایی مانند حد ضرر (به انگلیسی: Stop Loss)، قیمت هدف و نقطه ورود برای مدیریت ریسک و محاسبه احتمال موفقیت هر معامله استفاده می‌نمایند.

عموماً معامله‌گری ریسک بیشتری در خود دارد و تازه‌واردها پول بیشتری از دست می‌دهند. به همین علت اکثر کارشناس‌های خبره، تازه‌واردها را به سرمایه‌گذاری و نه معامله‌گری تشویق می‌کنند.

از دید یک سرمایه‌گذار، اولین موضوع تأثیرگذار در انتخاب یک دارایی، همین مدیریت ریسک است. نوسانات قیمتی، بخشی از زندگی پرفرازونشیب یک دارایی است و این موضوع را سرمایه‌گذارها پذیرفته‌اند. به همین علت سرمایه‌گذارها یا به نوسانات قیمتی بی‌تفاوت هستند و یا همان‌طور که اشاره شد، سعی می‌کنند سهام موردنظر خود را با تخفیف بیشتری خریداری نمایند.

روش‌های مدیریت ریسک سرمایه‌گذارها در همان بررسی سلامت کلی شرکت نهفته است. یک سرمایه‌گذار معتقد است اگر شرکتی در دنیای واقعی عملکردی عالی داشته باشد، هیچ ریسکی برای خرید بلندمدت آن وجود ندارد.

من یک سرمایه‌گذار هستم یا یک معامله‌گر؟

حال که ما به بزرگ‌ترین تفاوت‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری پی بردیم، می‌توانیم دریابیم که در کدام دسته از فعالان بازارهای مالی قرار داریم؛ معامله‌گرها یا سرمایه‌گذارها؟ اساساً هیچ‌کدام از این دو گروه بر دیگری برتری ندارند. ما باید بفهمیم که کدام‌یک از این دو رویکرد، مناسب شخصیت و ذهنیت ما است.

البته شاید ذکر این نکته ضروری باشد که ممکن است، سرمایه‌گذارها از روش‌های معامله‌گرها و همچنین معامله‌گرها از روش‌های سرمایه‌گذارها نیز استفاده نمایند. برای مثال، بعضی از معامله‌گرها، علاوه بر تحلیل نمودارها، به بررسی مختصر بنیاد یک شرکت نیز می‌پردازند و یا برخی از سرمایه‌گذارها ممکن است با قسمت کوچک‌تری از سبد سرمایه‌گذاری خود، به معامله‌ پرریسک‌تر و کوتاه‌مدت‌تری مشغول شوند.

موضوعی که تعیین‌کننده است، غلبه هر رویکرد بر دیگری است. برای مثال شخصیت تو به یک معامله‌گر بیشتر نزدیک است اگر:

1. به خریدوفروش مکرر دارایی‌ها علاقه‌مند هستی.
2. اساس فعالیتت بر آنالیز نمودار قیمتی است.
3. هیچ تمایلی به بررسی وسیع بنیاد شرکت‌ها نداری.

از آن‌طرف، ذهنیت تو گرایش بیشتری به سرمایه‌گذاری دارد، اگر:

1. اطمینان بالایی به رشد بلندمدت شرکت‌ها داری.
2. تعداد معاملات بالا فشار بالایی به تو وارد می‌کند.
3. یک ماهی‌ درشت را به پنج ماهی کوچک‌تر ترجیح می‌دهی.

باکمی دقت در شخصیت و سابقه فعالیت‌هایت در بازارهای مالی، به راحتی می‌توانی نوع فعالیت‌ خود را در بازارهای مالی تعیین نمایی.

ما امیدواریم یادداشت مقایسه‌ای تفاوت‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری برایت جالب بوده و به دانش معامله‌گری تو افزوده باشد. بااینکه احتمالاً عناصری از هر دو گروه در تو وجود دارد، اما با گذر زمان، درک خواهی کرد که به سمت یکی از این دو گروه بیشتر گرایش خواهی داشت. شاید حتی با درک تفاوت‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری، نتوان پاسخ دقیقی به سؤال مطرح‌شده داد. به نظر ما، بهترین رویکرد برای رسیدن به بیشترین بازدهی، استفاده از هر دو روش معامله‌گرها و سرمایه‌گذارها، با توجه به شرایط و زمان‌های مختلف است.

در انتها اگر یادداشت مقایسه‌ای تفاوت‌های میان معامله‌گری و سرمایه‌گذاری را پسندیدی، حتماً با دوستانت به اشتراک بگذار و ما را در شبکه‌های اجتماعی به آدرس @vitaroir دنبال کن. نظرات و سؤالاتی که برای ما ارسال می‌کنی محرک ما برای ادامه کار است. وقتی نظراتت را می‌خوانیم بسیار خوشحال می‌شویم. این بازخوردها مایه دلگرمی ماست و انگیزهٔ ما را برای رسیدن به هدفمان دوچندان می‌کند.

متشکریم که با ما همراه بودی، تا بعد.